Van Campenhout, Melaerts en Hautekiet Blues 'n Roots GC De Linde Haren (08-03-2020) reporter: Steven Kauffmann & photo credits: Anja Cleemput info organisation: GC De Linde © Rootsville 2020

Roland in trio in Haren, dat zijn Jan Hautekiet en snarenwonder Eric Melaerts op zang erbij in een propvol Gemeenschapscentrum de Linde in een organisatie van het Toogenblik. Dat wil ook zeggen tonnen métier, charisma en humor met een flinke snuif surrealisme ten top.

Roland in trio in Haren, dat zijn Jan Hautekiet en snarenwonder Eric Melaerts op zang erbij in een propvol Gemeenschapscentrum de Linde in een organisatie van het Toogenblik. Dat wil ook zeggen tonnen métier, charisma en humor met een flinke snuif surrealisme ten top. De drie heren beginnen met de heerlijk psychedelische freejazz van “Dandeleon Time” en Roland eert zijn spitsbroeder Louis Armstrong met een zalig “Saint James Infirmary”, uitgesponnen en heel relax.

Eric Melaerts neemt de zang waar in een Pink Floydiaans aandoende versie van Bill Whithers zijn “Who is he” (bekend van de versie van Blue Blot) waarin de geest van ene David Gilmour zeer nadrukkelijk om de hoek komt kijken, muzikaal likkebaarden alom. Roland knijpt nog een ontroerend “Freight Train” (Elisabeth Cotton) uit zijn baard. En een uiterst originele versie van “Stormy Monday” laveert tussen the Doors en Steely Dan … “Fine Sugar Mama” is lekker broeierig en Eric Melaerts doet JJ Cale alle eer aan in “The Breeze”. Hierna is er nog de driestemmig gezongen traditional “Irene Goodnight” en CCN zijn “Woodstock” (van Joni Mitchell). Na nog een skiffle van de Ferre Grignard “Worried Man” is er Steelers Wheel met “Stuck in the Middle” en wordt het relikwie “Plastic Jezus” humorvol afgestoft. Bisser is Steely Dan met “Do it Again”. Geen setlist, klasse in de mouwen en iedereen tevreden naar huis. Oude Belgen in topvorm, mooi !